اثر متقابل سرب و اسید سالیسیلیک بر برخی پارامترهای رشد کمی و کیفی و آنزیم های آنتی اکسیدانی ریحان

امروزه، به منظور کاهش اثرهای منفی ناشی از تنش های مختلف، کاربرد ترکیبات فنلی و تنظیم کننده­های رشد مانند اسید سالیسیلیک مطرح شده است. در این پژوهش گلخانه ای که در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی اجرا شد، گیاهان ریحان (ocimum basilicum)، رقم کشکنی لولو، که در چهار سطح سرب ]صفر (شاهد)، 100، 200 و 300 میلی گرم در کیلوگرم خاک[ همراه با سه سطح محلول پاشی اسید سالیسیلیک (صفر (شاهد)، 50 و 100 میلی لیتر در لیتر) در سه تکرار کاشته شده بودند، مقایسه شدند. نتایج نشان داد که افزودن سرب به طور معنی داری سطح برگ، تعداد برگ، ارتفاع بوته، فلورسانس و شاخص کلروفیل گیاه را کاهش و پرولین، کربوهیدرات های محلول و آنزیم های گایاکول و آسکوربات پراکسیداز را افزایش داد. محلول پاشی اسید سالیسیلیک نیز بر تمام صفات تأثیر معنی­داری (01/0p≤) داشت. غلظت 100 میلی لیتر در لیتر اسید سالیسیلیک در سطح چهارم سرب (300 میلی گرم در کیلوگرم خاک) سبب کاهش به ترتیب 6/78، 8/73 و 3/24 درصدی میزان فعالیت آنزیم های گایاکول، آسکوربات پراکسیداز و کربوهیدرات های محلول، در مقایسه با شاهد، شد. در این بررسی، اثر متقابل بین اسید سالیسیلیک و سرب بر سطح برگ، ارتفاع بوته، میزان کلروفیل برگ، فلورسانس، پرولین، قندهای محلول و آنزیم های گایاکول و آسکوربات پراکسیداز معنی دار بود، به­طور کلی، نتایج آزمایش نشان داد که اسید سالیسیلیک نقش تعدیل کننده و کاهنده اثرهای منفی سمیت سرب را بر این ویژگی­های گیاه ریحان دارا بود.